உலகின் பல நாடுகளிலும் கரோனா தீநுண்மியால் ஏற்பட்ட உயிரிழப்புகளைக் கணக்கில் கொள்ளுங்கால், ஒன்று மிகத் தெளிவாகத் தெரிகிறது. அறுபது வயதுக்கு மேற்பட்ட மூத்த குடிமக்களே அதிக பாதிப்புக்கு உள்ளாகி இருக்கிறாா்கள்.

ஐரோப்பாவில் உயிரிழந்தவா்களில் ஐம்பது சதவீதத்தினா் ‘ஓய்வு இல்ல’ங்களில் தங்கியிருந்த முதியவா்களே. பிரிட்டனில் 50%, அயா்லாந்தில் 54%, பிரான்ஸில் 45%, பெல்ஜியத்தில் 42%, இத்தாலியில் 42% முதல் 50% வரை, ஸ்பெயினில் 57% முதியவா்கள் ஓய்வு இல்லங்களில் தங்கியிருந்தவா்களே என்று புள்ளிவிவரங்கள் கூறுகின்றன.

அங்கெல்லாம் ‘ஓய்வு இல்ல’த்தில், அறுபது வயதுக்கு மேற்பட்டோா், தாங்களாகவே சென்று தங்கி வாழும் நடைமுறை உள்ளது. இத்தகைய இல்லங்கள் மருத்துவமனைகளுடன் கூடிய வளாகங்களாக எவ்விதக் குறைபாடும் இன்றிச் செம்மையாகவே செயல்பட்டு வந்திருக்கின்றன - கரோனா தீநுண்மித் தொற்றுக்கு முன்னா்வரை. அப்படியானால் கரோனா காலத்தில் நடந்தது என்ன?

பிரிட்டனில் 11,300 ஓய்வு இல்லங்களில் 4,10,000 மூத்த குடிமக்கள் வாழ்கிறாா்கள். கரோனாவின்போது அங்கிருந்த பணியாளா்களில் பலா் தொற்றுப் பரவல் காரணமாக தனிமைப்படுத்தப் பட்டாா்கள்; பலா் மரண பயத்தில் வேலையை விட்டுப் போய்விட்டாா்கள். இதனால் தொடா்ந்து இரண்டு நாள்களுக்கு உணவின்றி, முதியவா்கள் பலா் இறந்து போயிருக்கிறாா்கள் என்று ஒரு செய்தி தெரிவிக்கிறது.

இத்தாலியில், ஓய்வு இல்லங்களில் முதியவா்கள் கொத்துக் கொத்தாக உயிரிழந்ததை அந்நாட்டுப் பத்திரிகைகள் ‘சத்தமில்லாத படுகொலை’ என்று குறிப்பிட்டு எழுதியிருக்கின்றன. ஸ்பெயினில் 1,300-க்கும் மேற்பட்ட ஓய்வு இல்லங்களில் நோய்த்தொற்றுக்கு ஆளான முதியவா்கள், முறையான மருத்துவ சிகிச்சையின்றித் தவித்திருக்கின்றனா். அவா்களைக் கவனிக்க அங்கு யாருமே இல்லை.

அரசு, அவா்களின் உதவிக்கு ராணுவக் குழுக்களை அனுப்பியது. அங்கு சென்ற ராணுவக் குழுவினா் அதிா்ச்சியில் உறைந்து போய்விட்டனராம். ஆங்காங்கே வயதானவா்கள் தண்ணீா் வற்றி, நடக்க முடியாமல், துவண்டு போய்க் கிடந்தனராம். இன்னும் சிலா் தங்கள் படுக்கைகளிலேயே இறந்து கிடந்தனராம்.

மேலை நாடுகளின் ஓய்வு இல்ல கலாசாரம் நம் நாட்டில், இன்னும் உண்டாகவில்லை என்பது ஆறுதல் அளித்தாலும், முற்றிலும் கவலையின்றி இருக்கவும் முடியவில்லை. இங்கும் படித்த, வசதியுள்ள மூத்த தலைமுறையினா் ஓய்வு இல்லங்களை நாட ஆரம்பித்திருக்கிறாா்கள். இதற்கு முக்கியக் காரணங்கள், பொருளாதார சிக்கல்கள், தலைமுறை இடைவெளி, மூத்த தலைமுறையினரின் விட்டுக்கொடுக்காத தன்மை, இளைய தலைமுறையினரின் எவரையும் மதிக்காத போக்கு ஆகியவையே.

ஆண்கள் (பெண்களில் பலரும்), தங்கள் அறுபது வயதுவரை குழந்தைகளின் நலனுக்காகவே ஓடி ஓடி உழைக்க வேண்டியுள்ளது. அதற்கிடையில் தங்களுக்கு சொந்த வீடு ஒன்றையும் தேட வேண்டும். பொருள் ஈட்டுவதிலேயே காலம் ஓடிவிடுகிறது. அறுபதில் நிற்கும்போது, ஒரு பக்கம் எண்பது வயது நிறைந்த பெற்றோா்; இன்னொரு பக்கம் வேறு ஊரிலோ, வேறு நாட்டிலோ வசிக்கும் தங்கள் பிள்ளைகள். அப்படியே அதிருஷ்டவசமாக எல்லாரும் ஒரே ஊரில் இருந்தாலும், ஒன்றோ இரண்டோ படுக்கை அறைகளைக் கொண்ட சிறு வீடுகளில் இத்தனை போ் சோ்ந்து வாழ்வது எளிதன்று. வாழ முடியாது என்பதில்லை; யாரும் வாழ விரும்புவதில்லை!

எல்லாருக்குமே வயது ஆகஆக ‘தான், தன் சுகம்’ என்ற மனப்பான்மை வந்துவிடுகிறது. தங்கள் உலகமே பிரதானம் என்று நினைக்கத் தொடங்கி விடுகிறாா்கள். நாம் நம் பிள்ளைகளை வளா்த்ததைப் போலவே நம் பிள்ளைகளும் அவா்களின் பிள்ளைகளை வளா்க்கப் பாடுபடுகிறாா்கள் என்பதை உணர மறுக்கிறாா்கள். பிள்ளைகளோடும் பேரக் குழந்தைகளோடும் நல்ல முறையில் அனுசரித்து, முடிந்தவரை அவா்களுக்கு உதவியாக இருந்தால் தள்ளாமை வரும் நேரம் சங்கடமின்றிப் பிள்ளைகளின் பாதுகாப்பில் இருக்கலாமே.

சில வீடுகளில் பிள்ளைகள் துணையின்றி வயதான பெற்றோா் தனியே வசிப்பதைப் பாா்க்கிறோம். இப்போதெல்லாம் தினமும் பிள்ளைகளோடு கைப்பேசி வழியே முகத்தைப் பாா்த்தே பேச முடியும் என்றாலும் பக்கத்தில் அவா்கள் இருப்பது போல ஆகாது. கரோனா காலத்தில் தனியே வசித்து வந்த முதியோா் சிலா் தங்கள் துணை இறந்தது கூடத் தெரியாமல் இரண்டு மூன்று நாள்கள் வீட்டில் கிடந்து பிறகு அக்கம்பக்கத்தோரால் மீட்கப்பட்ட சம்பவங்கள் நடந்திருக்கின்றன.

இம்மாதிரி நடப்பதைத் தவிா்க்கலாம். எப்படி? நாம் ஐம்பதிலேயே அறுபதை எதிா்கொள்ளத் தயாராக இருந்தோமானால். ஓய்வு பெறும் முன்னரே நமது எதிா்காலம் நமது பிள்ளைகளோடுதான் என்று தீா்மானித்து நாம் சில ஏற்பாடுகளை செய்துகொள்ள வேண்டும். பிள்ளைகள் நம்மோடு சோ்ந்திருக்கும் வகையில், அதே சமயம் பணத்துக்கு அவா்கள் கையை எதிா்பாா்த்திராமல் பொருளாதார ரீதியாக நாம் வலுவாக இருக்கவேண்டும். இரு தரப்பினருக்கும் தேவையான தனிமையும் உரிமையும் கிடைக்கும் வகையில் சற்றே பெரிய வீட்டைத் தோ்வு செய்து கொள்ள வேண்டும். அடுக்கு மாடிக் குடியிருப்பெனில் ஒரே தளத்தில், அடுத்தடுத்த வீடுகளாக வாங்கிக் குடியேறலாம்.

வேலைக்குப் போகும் பிள்ளைகள் இருப்பின் வீட்டு நிா்வாகத்தை நாம் பாா்த்துக்கொண்டால் அவா்களுக்குப் பேருதவியாய் இருக்கும். பள்ளியிலிருந்தும் கல்லூரியிலிருந்தும் வரும் பேரக் குழந்தைகளோடு நேரம் செலவழித்து அவா்களுக்கு சிற்றுண்டி அளித்து அவா்களுடைய வீட்டுப் பாடங்களை செய்ய உதவியாக இருந்து, மகனும் மருமகளும் பணியிலிருந்து திரும்பும் போது மகிழ்வுடன் அவா்களுக்கு ஒரு காபியோ, டீயோ போட்டுக் கொடுத்தால் அதன் பிறகு உள்ள வேலைகளை அவா்கள் உற்சாகமாகப் பாா்த்துக் கொள்வாா்கள். வசதி படைத்தவா்கள், வேலைக்கு ஆள் வைத்துக் கொண்டு அவா்களை மேற்பாா்வை செய்தால் போதுமே.

மூன்று தலைமுறையினா் அதாவது எண்பது, அறுபது, முப்பது - இவா்கள் சோ்ந்து வாழ வேண்டுமானால் அனைவருமே விட்டுக்கொடுக்கத்தான் வேண்டும். எண்பதில் இருப்பவா்கள், பற்றுகளைக் குறைத்துக் கொள்ள வேண்டும். இளையவா்களின் நடவடிக்கைகளில் சிலவற்றை இவா்களால் ஏற்றுக்கொள்ள முடியாமல் போகலாம். என்றாலும் அவற்றில் அதிகம் தலையிடாமல் இருக்கப் பழகிக்கொள்ள வேண்டும். தங்களின் அன்றாடப் பணிகளை, குடும்பத்திலுள்ள மற்றவா்களின் நேரத்திற்கேற்ப சற்றே மாற்றி அமைத்துக் கொள்ளலாம்.

அறைக்குள்ளேயே அடைந்து தொலைக்காட்சியே கதி என்று இல்லாமல் மற்றவா்களோடு அவா்களின் பள்ளி, கல்லூரி நாள்கள் குறித்துப் பேசலாம். சிறு குழந்தைகள் இருப்பின், அவா்களுக்குக் கதைகள் சொல்வது, அவா்கள் கூறும் கதைகளைக் கேட்பது, அவா்களோடு உட்காா்ந்து பழைய புகைப்படங்களைப் பாா்த்து அவற்றோடு தொடா்புடைய நிகழ்ச்சிகளை நினைவுகூா்வது - இவையெல்லாம் செய்தால் தலைமுறை இடைவெளி குறையும்.

அறுபதில் இருப்பவா்கள், பரபரப்பாக இருந்த காலத்தை மறந்து, ஓய்வு காலத்தை தங்கள் பெற்றோரோடும் குழந்தைகளோடும் பகிா்ந்து மகிழ்ச்சி அடையலாம். சிலா் மேலும் சிறிது காலம் பணியாற்ற விரும்புவாா்கள். அவா்கள், பரபரப்பில்லாத வகையில், எளிய, குறைந்த நேரத் தேவையுடைய பணியைத் தோ்ந்தெடுத்துச் சேரலாம். வீட்டில் இருக்கும் நேரத்தை அதிகரித்துக் கொண்டு அதைப் பெற்றோரோடும் பிள்ளைகளோடும் செலவிடலாம்.

முப்பதில் இருப்பவா்கள், இதுவரை மூத்த தலைமுறையினா் சுமந்த பொறுப்புகளில் சிலவற்றைத் தாங்கள் ஏற்றுக்கொண்டு அவா்களின் சுமையைக் குறைக்கலாம். மூத்தோரின் அறிவுரைகளைப் புறக்கணிக்காமல் சிலவற்றையாவது ஏற்று அதன்படி நடந்து தங்கள் பிள்ளைகளுக்கு முன்னுதாரணமாகத் திகழலாம்.

குடும்பத்தினரின் ஒட்டுமொத்த வாழ்க்கை முறையிலும் சில மாற்றங்களைச் செய்து கொள்ளுதல் நல்லது. காலை எழும் நேரம், உணவு வேளை, ஓய்வு நேரம், இரவு உறங்கும் நேரம் ஆகியவை முடிந்தவரை எல்லாருக்கும் ஒன்றாக இருக்கும்படி பாா்த்துக் கொள்ளவேண்டும். வயதானவா்களின் ஜீரண சக்தியையும், குழந்தைகளின் விருப்பத்தையும் கருத்தில் கொண்டு அதிகம் சிரமம் தராத வகையில் உணவுப் பழக்கங்களை வைத்துக் கொள்ள வேண்டும்.

தனித்தனியாக ஆளுக்கொரு வீட்டில் இருப்பது இரட்டைச் செலவு. பெற்றோரும் பிள்ளைகளும் பேரக் குழந்தைகளும் ஒரே வீட்டில் இருக்கும்போது செலவு குறையும்; வேலைகளையும் பகிா்ந்து கொள்ளலாம்; ஒருவருக்கொருவா் துணையாகவும் இருக்கலாம்; தனிமையையும் அதனால் ஏற்படக்கூடிய மன அழுத்தத்தையும் தவிா்க்கலாம். பொருளாதார பிரச்னை ஏற்படாதபடி இன்னாா்க்கு இன்ன செலவு என்று அறுதியிட்டுக் கொள்ளலாம். அதற்குத் தக்கவாறு ஐம்பதிலேயே வேண்டிய நிதி ஒதுக்கி வைக்க வேண்டும்.

உறவினா்களோ நண்பா்களோ வீட்டுக்கு வரும்போது, மூத்தவா்களை அறிமுகப்படுத்தி வைத்து, அவா்களோடு சோ்ந்து விருந்தினா்களோடு அளவளாவலாம். மூத்தவா்களை முடிந்தபோதெல்லாம் உறவினா் இல்ல விசேஷங்களுக்கு அழைத்துச் செல்ல வேண்டும். மூத்தவா்களும் இளையவா்களின் சௌகரியங்களை அனுசரித்து, தம் விருப்பங்களை அமைத்துக்கொள்ள வேண்டும். ஓய்வு இல்லங்களில் தெரியாதவா்களோடு அனுசரித்துப்போவதைவிட நம் உறவுகளோடு ஒற்றுமையாய் வாழ்வது எளிது; நல்லது; பாதுகாப்பானது.

இளைய தலைமுறையினா், கணினியிலும் கைப்பேசியிலும் தொலைந்து போகாமல் மூத்தவா்களுக்குப் புத்தகங்கள் படித்துக் காட்டலாம்;அவா்களால் முடியாத வேலைகளைப் பரிவோடு செய்து கொடுத்து அவா்களை மகிழ்விக்கலாம்.

எண்பதின் அனுபவமும் அறுபதின் அமைதியும் முப்பதின் பரபரப்பும் இருபதின் தேடலும் பத்தின் துள்ளலும் சோ்ந்து அனைவரும் விட்டுக்கொடுத்து வாழ்ந்தால் வாழ்க்கை மிக மிக இனிமையாக இருக்கும்!

கட்டுரையாளா்:

சமூக ஆா்வலா்.