இயக்குநர் ஜெகன் சக்தியின் மிஷன் மங்கள், அடிப்படையில் விண்வெளி ஆய்வு பற்றிய ஒரு படம். இந்த அழகான படம், பணியிடம் தொடர்பான சுவாரசியங்களையும் அவ்வப்போது வெளிப்படுத்துகிறது. ஆனால் இது யாருக்கான படம் என்பதுதான் கேள்வியே: அக்ஷய் குமாரின் விண்வெளி சாகசங்களை எதிர்பார்த்து வருவோரை முழுமையாகத் திருப்திப்படுத்தவும் இல்லை; ஒரு முழுமையான வரலாற்று ஆவணப்படத்தை எதிர்பார்த்து வருவோரை இன்னும் ஏமாற்றுகிறது. (இதில் நாசாவில் சேரத்துடிக்கும் ஒரு விஞ்ஞானியின் குடும்பப்பெயராக 'காந்தி'யை தேர்ந்தெடுத்திருப்பது, "இந்தியாவை விட்டு வெளியேறு" என்னும் நகைச்சுவைக்குப் பயன்படுத்த மட்டுமே). எனினும் பரிச்சயமான கதைக்களத்தால் துவண்டு, பெயரளவில், முழுமையடையாத கதாபாத்திரங்களோடு இணைந்துகொண்டால் ஓரிரு ஆச்சரியங்கள் காத்திருக்கும்.
படத்தின் இரண்டாவது பாதியில் ஒரு காட்சி. ராக்கெட் அறிவியலுக்கும் அந்தக் காட்சிக்கும் ஏணி வைத்தால்கூட ஒட்டாது என்றாலும் படத்தோடு சேர்த்து என்னைக் கட்டிபோட்ட காட்சி அது என்று சொல்லலாம். சிடுசிடு கணவராக, கெளரவ வேடத்தில் வரும் சஞ்சய் கபூர், தாரா ஷிண்டேவிடம் (வித்யா பாலன்) "அதெல்லாம் அந்தக் காலம்" என்பார். அதற்கு முந்தைய காட்சியில்தான், டிஸ்கோ பார்ட்டிகளில் ஈடுபாடுடைய தன் மகளைக் குஷிப்படுத்த, அவரின் 1995 ஹிட் படமான ராஜாவில் வரும் 'அகியான் மிலாவூன் கபி' பாடலுக்கு ஆடியிருப்பார். ஆவலுடன் தலையசைத்து அவர் சொல்லும் இந்தச் சாதாரண காட்சி தான், மகத்தான விஷயங்களைப் பற்றிக் கூறும் இந்தப் படத்தில் என் மனத்தைத் தொட்ட காட்சி.
ஒரு முக்கியத் திட்டம் தோல்வியடையும்போது, இஸ்ரோ-வின் மூத்த விஞ்ஞானியான அக்ஷய் குமார் அதற்குப் பொறுப்பேற்றுக்கொள்கிறார். அதற்குத் தண்டனையாக, சாதிக்க முடியாத ‘செவ்வாய் விண்கலத் திட்டம்’ அவருக்கு வழங்கப்படுகிறது. இதன்மூலம் அவரே பதவியிலிருந்து விலகிக்கொள்வார் என. வித்யா பாலனும் அவருடைய பழைய தவறுக்காக அக்ஷய் குமாரின் குழுவுடன் இணைகிறார். இருவரும் இணைந்து அவர்களுக்கான அணியைத் திரட்டி, உலகின் திறமைமிக்க பட்ஜெட் செயற்கைக்கோளைச் செவ்வாய்க்கு அனுப்ப முடிவெடுக்கிறார்கள். நியூ யார்க் டைம்ஸ் பத்திரிகை இந்தியாவை ஏளனப்படுத்தும், இனவெறி கொண்ட கார்ட்டூன் வெளியிடுவதை முன்பே காண்பித்து இந்தத் திட்டத்தின் முக்கியத்துவத்தை உணர்த்துகிறார்கள். "எல்லாவற்றுக்கும் நாசாவையே எதிர்பார்த்திருக்க முடியாது, இந்தியாவிலேயே தயாரிக்கும் நேரம் வந்துவிட்டது" என்று பெருமிதமாக நாட்டுப்பற்றுடன் அறிவிக்கிறார் அக்ஷய் குமார்.
இன்றைய அரசாங்கத்தை நினைவுப்படுத்தும் அந்த முழக்கத்தை மட்டும் மறந்துவிட்டால், மற்றபடி மிஷன் மங்கள் கதையைத் தனித்துவமாய் உருவாக்க, நேர்மையாக முயன்றிருக்கிறார்கள். நகைச்சுவையான கதாபாத்திர அறிமுகங்களாலேயே இவை ஓரளவு நிறைவேறியுள்ளன. வழிகாட்டும் நிபுணருக்கு வண்டி ஓட்டத் திரியாது, கட்டமைப்புப் பொறியாளர் மிக வயதானவர், பேலோடு வடிவமைப்பாளர் கன்னித்தன்மையுடையவர். ஒரு முஸ்லிம் விஞ்ஞானியாக வீடு கிடைக்காமல் திண்டாடும் கீர்த்தி குல்ஹரி மற்றும் திருமணம் முடித்த பெண்ணாக இருப்பதாலேயே, பிள்ளை பெற்றுக்கொள்ள அழுத்தம் கொடுக்கப்படும் நித்யா மேனன் என இவர்களின் பின்புலன்கள் மூலக்கதையை வலுவாக்கினாலும் கிளைக்கதைகளாகவே கருதப்படுகின்றன. மிகப்பெரிய விஞ்ஞானக் களம் கையில் இருக்கையில் தனிப்பட்ட நபர்களின் சமூகப் போராட்டங்களை முக்கியப்படுத்தவேண்டிய அவசியமில்லைதான். விண்கலத் திட்டத்தின் வெற்றி அவற்றைப் பின்னுக்குத் தள்ளிவிடும் என எண்ணியிருக்கலாம்.
முதலில் ஜெகன் அனைத்தையும் எளிமைப்படுத்திவிடுகிறார். எங்கே இதுவும் புரியாமல் போய்விடுமோ என்று அஞ்சி அதை மேலும் எளிமைப்படுத்துகிறார். ஐன்ஸ்டீன் எப்படியும் கண்டுக்கொள்ளப்போவதில்லை. சிக்கலான வழிமுறைகள் கூட சமையல் குறிப்புகளின் உதவியோடு எளிமையாக எடுத்துரைக்கப்படுகிறது. மனையியல் ஏமாற்றுவித்தை ஆரம்பத்தில் வேடிக்கையாக இருந்தாலும், பின்னர் தொய்வுறுகிறது. 100 நிமிடங்கள் கழிந்தபின்னும், நாம் மசாலா தோசையும், தயிர் சாதத்தைப் பற்றியும் தான் பேசிக்கொண்டிருக்கிறோம். பெங்களூரு மெட்ரோவில் நடக்கும் சண்டைக் காட்சிகளைப் பெண்களே கையாள்கிறார்கள். அக்ஷய் பின்புறத்தில் தாக்கப்படுகிறார். அமெரிக்க நகைச்சுவை நடிகரும் தொலைக்காட்சித் தொகுப்பாளரும் விசித்திரமான பில் மஹரைப் பின்பற்றி, அதன் மூலம் ஒரு கார்ட்டூன் வில்லனாக நம்மை வசீகரித்திருக்கிறார் தாலிப் தாஹில்.
விண்கலப் புறப்பாட்டிற்கான ஆயத்தங்கள் படிப்படியாகவும், சூடுபிடிக்காமல் இருந்த போதும், இறுதித் தருணத்தில் இயக்குநர் விரைவுபடுத்துகிறார். சுமார் ஒரு வருடப்பயணத்தை, கடைசி நிமிடப் பாய்ச்சலில் நெருக்கிப் பிழிந்திருக்கிறார்கள். ஆம், கிராஃபிக்ஸ் காட்சிகள் இருக்கின்றன. ஆனால் பெரிதாக என்னைக் கவரவில்லை. இசையமைப்பாளர் அமித் த்ரிவேதி இறுதிக் காட்சிகளில் கூட இந்தியத் தாளங்களையே பயன்படுத்தியது, இப்படத்தோடு ஒட்டவில்லை. படத்தின் மையம் விண்வெளி என்றாலும் நம்மை அசத்தும் காட்சிகள் பூமியில்தான் நிகழ்கின்றன. என்னென்னவோ ஸ்விட்சுகளை இயக்கியபடி உச்சக்கட்ட பரபரப்பில் ராகேஷும் அவர் குழுவினரும் பிறப்பிக்கும் உத்தரவுகள் ஓர் உதாரணம். வீடியோ கேம்ஸ் விளையாடும் தோற்றத்தை ஏற்படுத்தாமல், நிஜமாகவே ஏதோ நடந்துகொண்டிருக்கிறது என்னும் திக்திக் உணர்வை ஏற்படுத்தும்படி நடிப்பது சவாலானது. அதை அவர்கள் செய்திருக்கிறார்கள்.
இந்திய விண்வெளிச் சாதனையாளர்களான விக்ரம் சாராபாய், சதீஷ் தவான், அப்துல் கலாம் போன்றோருக்கு மரியாதை செலுத்தும் தொகுப்பும் இப்படத்தில் இடம் பெற்றுள்ளது. பின்பு ஹாலிவுட் இஸ்ரோவிடம் எப்படி தோற்றதென்பதை, ஒரு பிரபலக் குரல் நமக்கு எடுத்துரைக்கிறது. மொத்தத்தில் மிஷன் மங்கள் படம், உள்ளத்தின் அடியாழத்திலிருந்து எடுக்கப்பட்டுள்ள ஒரு மரியாதைக்குரிய படம், ஆனால் சில இடங்களில் அதன் கதாநாயகர்களை அடையாளம் காண்பிக்கப் போராடுகிறது. அப்படிக் குறிப்பிட யாரும் இல்லை என்பது பதிலாக இருப்பின், அந்தப் பதில் விண்வெளியில் தொலைந்ததாகவே இருக்கும்.
தமிழில்: வினுலா